COMO extraviado
no confín dunha edade
vai Xan de Leizán
de casa en casa grande
de Lóuzara á Parada
e Pacios por Savane
vai ó San Lourenzo
e San Romao de antes.
VAI poema tras poema
cal se soñan ou se nembran
unha i outra volta as terras.
Unha i outra a mesma xeira.
POLO Real de Parada
por Savane e por Piñeira
Pontalor e Fondestela
cara Pacios de Lousada
o solar da miña mai.
Polas rotas do meu pai
i a miña irmá cabaleira.
Coma se fora candi-el
como se fora candi-ela
a Pedrafita á feira.
Por Grandalonga e Liñares
deixando a do Courel
pola vista dos Ancares.
ENTRADO saido entrado
saido entrado saido
do recordado ó olvido
/todo terra do pasado /
do abesedo ó sollío
cal se ouve e se esquece o río.
E por Cruzul ó baixar
ó desdeixe de tornar
por onde antes se ía
/perta cincha ceibe cinto /
volta a volta tira vía
encontrar el encontrar o labirinto
que a defensa facía/Os Grobos/
Manuel de Neira cando era
alcalde desta alcaldía
antes de Pardo de Vera
il mesmo mo mostraría
cando consigo me leva
nas voltas que se traguía
como abogado da gleba.
¡CAPELOSO lomba núa!
E volta para Vilafranca
pola Faba i a Lagúa
a las Ferrerías y a Veiga
as Ferrerías i a Veiga.
Cabalo de ancha anca!
Tropear que o camiño ateiga!
E cos primeiros destelos
coa auga pola rúa
cruzar a vila cal viña
pandeado no cabalo
facendo o canto do galo
O Galo de Val de Fariña
para A Cruz de Cacabelos.